bile ak ternmpak ank2 yatim kat mane2 la,,atau ak terdengar ceita ank yatim,,atau terbaca kisah ank yatim,,ati ak rase sebak sangat...kasihannye mereke..seawal umur mereke ini,,sudah kehilangan ibu bapa mereke..kalau ak d tempat mereke,,cmne la ekk,,x dpt ku bayangkn..kadang2 tu ak menangis bile bace kisah2 dowg,,trutama skali masa ari raye..dowg smbot tnpe ibu bapa mereka..begitu sedeyh kehidupan mereke..hidup mereke bagai lilin yg x mahu menyala..sadis bukan....
kite,,bila mak ayah ada lagi,,rase mcm mnyampah jek ngn mereke,,nk buat ini x bule,,itu x bule..bile mak membebel,,kite tutup telinge...
tapi,,bile dowg da x ade,,baru la kita nk sedeyh2,,rindu2 la..
pernah la,,satu ary tuh,,mak miss ribeen asik membebel jek kat miss ribeen,,heerrrggghh..tension sgt..!!!
asik kne itu la,,ini la..
selang beberape ari,,mak n ayah miss ribeen kuar pi mane tah..miss ribeen dok umah sowg2..trase bosan sgt..n mase tuh,,rase rindu sgt nk dengar suare mak miss ribeen..huhu,,bile die ad kat umah miss ribeen rase tension,,bile x der gindu plak..
tu kire uk lg,,sbb skarang miss ribeen ad lagi..tapi....cmne kalu die xder 1 ari nanti..rindu ngn masakan mak!!!!!!! suere mak !!!! sumenye pasal mak !!!
tntu miss ribeen sedeyh gile t,,sbb xder pengganti yg sebijik cm mak nanty.....
mak,,miss ribeen syg mak..huhuhu
p/s sayangilah ibu bapa kite,,kerana,,ilangnye mereke tiada gantinye...........
